რომ მისი ფასი დედამიწაზე არავინ იცის და ერთადერთი მე რის გამოც სიკვდილი მინდა მინდა შევიგრძნო დანამული სხეული მიწის
ო როგორ მინდა რომ შემეძლოს ახლა სიკვდილი რომ სიცოცხლეზე უკანასკნელ ჰანგად ვიმღერო მინდა ჰო მინდა რომ დასრულდეს ბრძოლა ჭიდილი უკანასკნელად სიკვდილის წინ მინდა ვიმღერო
სიტყვები თითქოს მითავდება ბინდი მიტაცებს და ამ სიცოცხლის შარბათს ვიღაც ხელშივე მაცლის თითქოს სიკვდილი სამოთხისთვის მანამ მიტაცებს სანამ ცოდვების სამყაროდან დრო არის გაცლის
მოდით მიწოდეთ სამყაროში სიცოცხლის მონა მე ტყვედ ჩავბარდი უკვდავებას და მიხარია გთხოვთ მოიტანეთ ჩემს საფლავზე ვარდების კონა და მითხარით რომ ყველაფერი ეს სიზმარია
'ეკლიან ვარდებს ისე ვერ დაკრებ, ეკალმა ხელი რომ არ გატკინოს, ისე ვერავის ვერ შეიყვარებ, თვალიდან ცრემლი რომ არ გადინოს!''
ე მეჩვენება რომ ცხოვრება დიდი ზღვა არის და ამ ზღვაში ჩემი ფიქრი ერთი წვეთია შეყვარებული ცხოვრებაში ბევრჯერ იქნები მაგრამ პირველი სიყვარული მაინც ერთია!''
''თუ შენს თვალებზე ცრემლი გაბრწყინდა, და გული შენი მწარედ მწარედ ატირდა, თუ მეგობარი გვერდით დაგჭირდა მენდე ჩემს მეტი არავინ გინდა!!!
უსიყვარულოდ არც ყვავილია , არც ნამი დილის, უსიყვარულოდ ტირიფია და ისიც ტირის. უსიყვარულოდ სიციცხლე არ ღირს, ასე ეტყვიან საბრალო ტირიფს და ისიც მუდამ წყალში ჩამდგარი თმაგაწეწილი ქალივით ტირის
"მე შენ მიყვარხარ!”ნუთუ ცოდვაა?! და თუ ცოდვაა,ვიყო ცოდვილი. "მე შენ მიყვარხარ!” დამნაშავე ვარ? დამნაშავე ვარ,ვიყო გმობილი. ჩამსვით ციხეში,ან ჯოჯოხეთში, მაწამეთ ყველგან,სადაც გენებოთ, "მე შენ მიყვარხარ!”ყოველთვის ვიტყვი, თუნდ ეშაფოტზეც თავი მომკვეთონ. "მე შენ იყვარხარ!”თუნდაც ვკვდებოდე, თუნდაც მახრჩობდეს ფარული ცრემლი, "მე შენ მიყვარხარ!”და მე ამ სიტყვებს, გავიმეორებ თვით ჯოჯოხეთშიც. და თუ ეს ცოდვა,ღმერთმა შემინდო, არასდროს დამგმო,ერმა და კაცმა, მაშინ კვლავ ვიტყვი,ისევ თამამად: "მე შენ მიყვარხარ,ძლიერ და მარად!”
