გაბედე რა შენ კიდე, ან რას გადამეკიდე?
თითქოს სად მე მეპოვნე ან და სადმე მეყიდე
ვითომჩემთვის არსებობ ანდა ჩემზე ზრუნავდე
თითქოს ცხრა მზის გარშემო მხოლოდ ჩემსთვის ბრუნავდე
მიდი ბარემ მოახჩვე ამოხეთქე ნაღველი,
თორემ ათას წელიწადს არხარ შენ სხვის მნახველი.
ქენი რადგან მოხვედი, რადგან ეგ გაქვს მიზანი,
რადგან უკვე შემნიშნე, რადგან უკვე მიცანი,
გაგდებ მაგრამ ვიცი რომ მაინც მომენატრები,
დამიტოვე იმედი ცოტა მოგენატრები
მორჩა წადი შემეშვი არ გაჩერდე იარე
მე კი შენგან დარჩენილს მოვიშუშებ იარებს.

ქუჩაში დავარდნია ვიღაცას ყვავილი
ასვალტის ფერი და ჭუჭყი დასდებია,
მის ფურცელს სიცოცხლის ნიშანი დასდებია
ყვავილი ფიქრების,ოცნების ფერია
მე ახლოს მივედი მის წინ დავიხარე
სურნელს ისე აფრქვევს,ისევ ცოცხალი
თავი ჩაეღუნა მიწას გაჰკრობია
თითქოს ამბობდა რა ჩემი ბრალია
გოგოს სხვა უყვარდა ბიჭი მას ეტრფოდა
თეთრად ათენებდეს ღამეებს მთვარიანს
ყვავილი აჩუქოს გოგომ არ მიიღოს
ქუჩაში დააგდოს
რა ჩემი ბრალია ?

ნუ მთხოვ გავიზარდო..მე ხომ პატარა ვარ..
ჩემი ოცნებები ჯერ სულმთლად წრფელია..
ნუ მთხოვ გავიზარდო თორემ გეფიცები
ჯერ ისევ ისეთი გაბუტვა მჩვევია..
ისევ შემიძლია ფიქრები წაგართვა,
ბავშვურად უბრალოდ გითხრა რომ ჩემია,
ნუ ცდილობ შემცვალო,ნუ ცდილობ გამზარდო,
მაცადე ბავშვობა..ასე მირჩევნია..
ბავშვურად ცალ ფეხზე ხტუნვა და თამაში
ვარსკვლავთა დათვლა და არჩევა მჩვევია,
მიყვარს ყვავილების ნაწნავში ჩაბნევა
თავი რომ პრინცესად წარმომიდგენია..
ამიტომ ნუ ცდილობ გესმის? მე ნუ შემცვლი,
თქვენი ეს ცხოვრება აქ სულ სხვა ფერია,
არ მინდა..გეყოფა..გთხოვ ნუ დამაბერებ,
ბავშვად მიმიჩნიონ-ასე მირჩევნია..
სხვა დროს აღარ მკითხო რატომ ვარ ასეთი,
ან რატომ ავტირდი,ან რისი მრცხვენია..
მოდი შემიყვარე,რა მოხდა,ბავშვი ვარ,
ბავშვური გრძნობები ხომ უფრო წრფელია. ... კითხვის გაგრძელება »

საქართველოში გოლს ვერ იტანდნენ,
და შემდეგ მუდამ სწუხდნენ ამაზე,
იყო სტვენა და ლანძღვა-გინება:
"იდიოტი ხარ, როგორ გამაზე?!”

ბურთს ვერ აიღებს მეკარე, ვერა
თუ გადაგვარჩენს ჩვენ მხოლოდ ძელი
ოპტიმისტი ვარ და მაინც მჯერა,
დაგვიბრუნდება დიდება ძველი.

ჩვენ გამარჯვება ძველთაგან მოგვდევს,
ყველამ გაიგოს, ყველამ იცოდეს,
იყო დრო როცა "ვესტ ჰემს” მოვუგეთ
და ლივერპულში "მონსტრი” გვიწოდეს.

რადგან ფეხბურთი ასე გვანაღვლებს,
მწვრთნელო ნაკრები ისე დარაზმე…
რომ თქვან ფანებმა: მგონი გვეშველა,
ნაკრები აღარ ჩადის მარაზმებს…

შორს ცის კამარას მიწიერთაგან
ალი ეკიდა მზის ცხელ სხივებში
ცეცხლს ასდიოდა კვამლი ქათქათა
და იხრჩობოდა მაღალ მორევში
... კითხვის გაგრძელება »